Αν και πολλοί δυστυχώς το αγνοούν, ο μεγάλος δάσκαλος Ραμόν Μποναβένα, στο μνημειώδες αριστούργημά του Βόρεια-Βορειοδυτικά, περιέγραψε εξαντλητικά, σε έξι τόμους των χιλίων περίπου σελίδων ο καθένας, κάτι το πολύ συγκεκριμένο: τη Βόρεια-Βορειοδυτική πλευρά του γραφείου του και των διαφόρων αντικειμένων που την καταλάμβαναν.
Με τον τρόπο αυτό, οι Borges και Casares στο «χρονογράφημα» «Ένα βράδυ με τον Ραμόν Μποναβένα» (Crónicas de Bustos Domecq, 1967) κατόρθωσαν, παιγνιωδώς, να εκθέσουν, μέσα σε ελάχιστες σελίδες, τα όρια και τους περιορισμούς τόσο του Ρεαλισμού όσο βέβαια και του Μοντερνισμού.
Ο Ρεαλισμός γεννήθηκε στη Γαλλία μέσα στο αίμα και τα ερείπια της Επανάστασης του 1848 και ανδρώθηκε στα οδοφράγματα της Κομμούνας του 1871. Ενδιαμέσως, σε μια εξόχως πολιτική περίοδο, εξαπλώθηκε αμέσως σε όλη την Ευρώπη όπως η πυρκαγιά στα ξεραμένα χόρτα. Οι δύο αυτοί ιστορικοί σταθμοί σημάδεψαν ανεξίτηλα τις δύο πρώτες γενιές ρεαλιστών και κληροδότησαν στον Ρεαλισμό κάποια διαχρονικά χαρακτηριστικά.
Παραφράζοντας βίαια τον Dreiser θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ο Ρεαλισμός είναι η τέχνη του να εκφράζεσαι απλά για πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις δυνητικά υπαρκτά. Ο ευρύς ορισμός αυτός θα μπορούσε άλλωστε να εξηγήσει και την εντυπωσιακή μακροημέρευσή του -σε πείσμα μάλιστα όλων των λυσσαλέων επιθέσεων εναντίον του- όπως και τη χαμαιλεόντια προσαρμοστικότητα που επιμένει να επιδεικνύει εδώ και δυο αιώνες.
Με γνώμονα τα παραπάνω το ανά χείρας, πρώτο, τεύχος του Βόρεια-Βορειοανατολικά, ενός αμιγώς λογοτεχνικού περιοδικού, προσδοκεί να στοχαστεί επάνω σε ορισμένες από τις πτυχές των Ρεαλισμών κατά τον 20ο αι. και να πειραματιστεί επάνω στις δυνατότητες του Ρεαλισμού σε τούτο τον αρχόμενο 21ο αι. με ανοιχτά ακόμα όλα τα ενδεχόμενά του.
Το Βόρεια-Βορειοανατολικά δεν είναι ένας τόπος· είναι ένα στίγμα. Αν και έχει τις ρίζες του σ’ ένα πολύ συγκεκριμένο νησί, η ιστορία του οποίου και οι σύγχρονες μοίρες του αρδεύουν και τη δική του τύχη, μοιάζει με τα îles flottants των μεσαιωνικών ναυτικών χαρτών. Ένας πνευματικός ου-τόπος, μια πορεία, ένας προορισμός, μια συντεταγμένη, ένα μέρος για να πας. Γεννήθηκε και αγκαλιάστηκε απ’ τις αναζητήσεις και τις προσδοκίες διαφορετικών ανθρώπων, διαφορετικών καταβολών, διαφορετικών προσανατολισμών. Είναι ένας απόπλους κι ένα στοίχημα που άρχονται εδώ.
Μυτιλήνη,
Φθινόπωρο 2018
Συντακτική Ομάδα: Ζ. Δ. Αϊναλής, Δήμητρα Γλεντή, Αλέξανδρος Καραβάς, Στέλιος Κραουνάκη, Χρήστος Μαρτίνης, Νατάσα Παπανικολάου, Ελένη Ρουσοπούλου
Επιμέλεια: Ζ. Δ. Αϊναλής, Χρήστος Μαρτίνης
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Ελένη Ρουσοπούλου
Σκίτσα: Αλέξανδρος Καραβάς, Ελένη Ρουσοπούλου
Σελιδοποίηση – Εικαστική επιμέλεια: Νάντια Δανέζου
Διόρθωση κειμένου: Ζ. Δ. Αϊναλής
Διαβάστε στην έντυπη έκδοση του περιοδικού:
Δοκίμια
Ηλιος Chailly / Ένα ταξίδι στην άκρη του μάταιου
Αλέξανδρος Καραβάς / James Joyce: Ένα τραγούδι και τρία ποιήματα
Στέλιος Κραουνάκης / Για τον Γιόζεφ Ροτ
Χρήστος Μαρτίνης / Πού στο διάβολο κρύβεται το αστείο στην περίπτωση του Σβέικ
Άννα Γρίβα / Ιταλικός Νεορεαλισμός
Ζ. Δ. Αϊναλής / Η θανάσιμη μοναξιά του Μάνου Καλογιάννη
Διηγήματα – Ποιήματα
Νατάσα Παπανικολάου / Οι γυναίκες της Πατησίων
Γιάννης Κουτζαμάνης / Χοιρινό με κότσια
Ελένη Ρουσοπούλου / Δε βαριέσαι
Στέλιος Κραουνάκης / Η βόλτα
Μεταφράσεις
Walter Benjamin / Εμπειρία και ένδεια (μτφρ. Ζ. Δ. Αϊναλής)
Miguel Hernandez / Απ’ το σκοτάδι στο φως (μτφρ. Νάνσυ Αγγελή)
Antonio Gancho / Ποιήματα από την άλλη όχθη (μτφρ. Δήμητρα Γλεντή)
Michel de Ghelderode / (μτφρ. Νίκος Σκοπλάκης)
Raymond Carver / Περί γραφής (μτφρ. Στέλιος Κραουνάκης)
Εξώφυλλο
Ελένη Ρουσοπούλου
Σκίτσα
Αλέξανδρος Καραβάς, Ελένη Ρουσοπούλου