Ποιήματα-Απόσπασμα / Α. Επιθετή

Απεταξάμην κοίταζα ασάλευτος τον Διάβολο στα μάτια. 3 χρόνια κοίταζα τον Διάβολο κατάματα, ασάλευτος στον χρόνο και τον τόπο, περιτριγυρισμένος μόνο από πράγματα, πράγματα, πράγματα χωρίς μια στάλα ζωής. πράγματα από 1000 ζωές μακριά που νοιάστηκα αρκετά για να φορτώσω στην πλάτη, …

» περισσότερα

Παναγιώτης Κ. / Αμαξοστοιχία

  Το σπίτι μας χωρίς εσένα δεν αντέχεται. Είναι άδειο χωρίς εσένα. Δεν έχει χαρακτήρα. Δεν έχει πνοή. Δεν έχει ομορφιά. Είναι καταθλιπτικό σαν τη χώρα μας. Έχει, όταν σ’ ακούω, τις προυποθέσεις να σταθεί. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς εσένα. …

» περισσότερα

Γιάννης Παττακός/ Σημειωματάριο

  Υποθέσεις   Αν στα ενδέκατα γενέθλιά μου δεν μου είχαν κάνει δώρο τη γνήσια κασέτα του Θάνου Καλλίρη, μπορεί να μην φαντασιωνόμουν ποτέ να κερδίζω τον Πάνο για χάρη της Βούλας, μπορεί, όμως, και να μην ντρεπόμουν χρόνια μετά όταν κουβέντιαζα …

» περισσότερα

Νατάσα Παπανικολάου / Η Ημέρα της Κρίσης

    Κάποτε επισκέφθηκα ένα χωριό.  όλοι του οι κάτοικοι περίμεναν την Ημέρα της Κρίσης  Το είχα ακούσει ως φήμη μα ήθελα να βεβαιωθώ.  Ρώτησα τον παπουτσή, πώς φτιάχνεις παπούτσια για τους πεθαμένους;    Μια κοπέλα κουβαλούσε μία στάμνα,  το νερό ξεχείλιζε …

» περισσότερα

Αγγελική Κορρέ / Θάνατος Θάνατο Πατήσας: Οι «γειτόνοι» του Θράσου Καστανάκη

  [6.4311] Ο θάνατος δεν είναι συμβάν της ζωής. Το θάνατο δεν το ζούμε. Αν με την αιωνιότητα δεν εννοούμε άπειρη χρονική διάρκεια αλλά αχρονικότητα, τότε αιώνια ζει αυτός που ζει στο παρόν. Η ζωή μας είναι το ίδιο δίχως τέρμα, όπως …

» περισσότερα

Γιώργος Πρεβεδουράκης /Δίστομο (αποσπάσματα)

 Οραντούρ   Πέρασε καιρός κι ούτε ένα σήμα καπνού  από το Ίδρυμα Συμφιλίωσης με το Παρελθόν   καμιά παρηγοριά απ’ τις Επιτροπές Αληθείας    ουδέν νεώτερο από το Σύνδεσμο Πυρπολημένων Εκκλησιών  τίποτα άξιο αναφοράς  από την  Ένωση Εγκαυμάτων   κανένας δεν μας παραχώρησε …

» περισσότερα

Μήτσος Καμίτζος / Ποιήματα (επιλογή)

Μήτσος Καμίτζος (1884-1979)[1]   Ενώ πεθαίνουν οι ελπίδες   Και στο δεντρί που τ’ όνομά σου χάραξες μιαν αγριεμένη του Γενάρη μέρα, τώρα στολίστηκε με χίλια λούλουδα και μ’ ευωδιές γιόμισε τον αγέρα. Και στην καρδιά που τ’ όνομά σου χάραξες μια …

» περισσότερα

Χρήστος Μαρτίνης / Τα μαγιάτικα κουδούνια του Μήτσου Καμίτζου: Σπαθόχορτο για τις πληγές μας

    Φύτευε μες στη γλάστρα σου το ρόδο τον Γενάρη και μη ρωτάς αν θα το βρει / χειμώνας, καταχνιά μπορεί και κάποιας Άνοιξης / ξάφνου πνοή να πάρει και να γιομίσει η γλάστρα σου / φως χρώμα, ευωδιά. Μήτσος Καμίτζος …

» περισσότερα

Παναγιώτης Κ. / Για τον Ασημάκη Βεϊνόγλου

Μπαρμπέρης, κιθαρίστας, σκουπιδιάρης, ποιητής. Ταλαιπωρημένος, φτωχός,  καλόκαρδος, αυτοσαρκαζόμενος, λυρικός, ευαίσθητος,  γλεντζές, ερωτευμένος με τη φύση του νησιού, σεμνός, σκυφτός, χαμογελαστός. Στις κάμποσες αποτυχημένες ομολογουμένως προσπάθειές μου να ξεκινήσω να γράφω για τον Ασημάκη Βεϊνόγλου, κατέληξα να τα παρατάω και απλά να τριγυρνάω …

» περισσότερα

Ζ. Δ. Αϊναλής / Επιστολή πολύ προσωπική προς τον Ασημάκη Πανσέληνο, συγγραφέα του Τότε που ζούσαμε

  «L’ autobiographie est le genre littéraire qui, par son contenu même, marque le mieux la confusion de l’auteur et de la personne, confusion sur laquelle est fondée toute la pratique et la problématique de la littérature occidentale depuis la fin du …

» περισσότερα

Γιώργος Γέργος / Η οσία Μελάνη

Βρίσκομαι μπροστά στην εικόνα με τα τάματα. Θα σηκώσω τώρα το χέρι μου προς το φιλντισένιο πόμολο της προθήκης. Το ανοίγω με τα τρία δάχτυλα της προσευχής. Την άνοιξη του 1936 ο σιδηροδρομικός φορέας  «London Passenger Transport Board» του Λονδίνου εκκινεί ακόμα ένα …

» περισσότερα

Γιάννης Παττακός / Ο επίπεδος θάνατος: μικρές σκέψεις για την ποιητική του Θανάση Παπακωνσταντίνου

[Απόσπασμα] ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, ΧΩΡΙΣ ΘΑΛΑΣΣΑ, που διανύει τον θάνατο επίπεδα. Όσοι τη γνωρίζουν δεν παίρνουν ανάσα για να βυθιστούν μέσα της, ούτε εξυψώνονται μακριά της. Πατάνε πάντα στη γη, σέρνονται σχεδόν επάνω της, και φτιάχνουν ορίζοντα χωμάτινο. Δεν ξέρω πώς αλλιώς …

» περισσότερα

Ζ.Δ. Αϊναλής / Ο Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι μονολογώντας μια κρύα νύχτα του Μάρτη

Ο ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΜΑΓΙΑΚΟΒΣΚΙ ΜΟΝΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΚΡΥΑ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ του 1930 στηριγμένος με τον δεξί ώμο στον παραστάτη του παράθυρου και κρατώντας στο αριστερό χέρι ένα μισοάδειο μπουκάλι βότκα   Κι όμως, φίλε μου, η Επανάσταση ποτέ δεν υπήρξε, ούτε και θα …

» περισσότερα

Χρυσόστομος Τσαπραΐλης / Τα βράχια της Σεργίας

ΠΕΡΑ ΣΤΟΝ ΝΟΤΙΑ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ, στην ερημιά που απλώνεται ανάμεσα στο Τάρτι και την Ευαγγελίστρια, η γη κυρτώνει σχηματίζοντας πλήθος κακοτράχαλους όρμους και θαλασσογκρέμια γεμάτα σπηλιές αλμυρές. Η ακτογραμμή αυτή είναι διάσπαρτη από βράχους με αμυδρά ανθρώπινη μορφή, που ο αριθμός τους …

» περισσότερα

Χρήστος Μαρτίνης / Το μνημόσυνο του Καραγκιόζη

«Στις μέρες μας κανείς δεν πρέπει να επιμένει πεισματικά σ’ αυτό που “ξέρει”. Η δύναμη έγκειται στον αυτοσχεδιασμό». Βάλτερ Μπένγιαμιν, Μονόδρομος   «Γι’ αυτόν τον “λαό” το θέατρο σκιών δεν στάθηκε απλώς μία διασκέδαση, μια φυγή ή μία φαντασμαγορία, αλλά μια οργανική …

» περισσότερα

Αλέξανδρος Καραβάς / Old School Graffiti

  Μητέρα: Είναι επικίνδυνα εκεί κάτω, αλλά αυτός νομίζει ότι είναι αθάνατος, όπως, υποθέτω, πιστεύουν τα περισσότερα δεκαεπτάχρονα. Γιος: Ο στόχος είναι να μπει ένα tag σε κάθε γραμμή [του τρένου], έτσι κάθε «εγώ» θα ταξιδεύει σε όλη την πόλη και ο …

» περισσότερα

Κρίστη Πετροπούλου και Δήμητρα Γλεντή / Από τον μύθο στην ποίηση της βραζιλιάνικης περιφέρειας

Περιήγηση στον τόπο της μνήμης1 ΣΑΛΒΑΔΟΡ, ΔΙΑΙΡΕΜΕΝΗ ΠΟΛΗ. Στις παραλιακές συνοικίες των λευκών οι μαύροι είναι σερβιτόροι. Στα πανεπιστήμια των λευκών είναι φύλακες. Στο ιστορικό κέντρο, όμως, είναι ήρωες και μουσικοί. Στις φαβέλες είναι δάσκαλοι, γιατροί και κυρίως ποιητές και ποιήτριες αυτού …

» περισσότερα

Λίλη Λαμπρέλλη / Ίχνη από φτερά: Για την αφήγηση των λαϊκών παραμυθιών

ΜΕ ΡΩΤΟΥΝ ΣΥΧΝΑ: Τι είναι τα λαϊκά παραμύθια; Τι είναι τα μαγικά παραμύθια; Σε τί χρησιμεύουν αυτές οι ιστορίες εκτός απ’ το να αποκοιμίζουν τα παιδιά; Ποια είναι η βασική τεχνική στην αφήγηση παραμυθιών; Τελικά, εσύ γιατί λες παραμύθια; Απαντώ πως τα …

» περισσότερα

Νικόλας Ευαντινός / Η ρομαντική καταγωγή των νέων Ελλήνων ποιητών

[Απόσπασμα] Ι Οι γεννημένοι μετά το 1977 Έλληνες ποιητές, όσοι δηλαδή κινούνται στις ηλικίες έως περίπου σαράντα ετών, έχουν γίνει αντικείμενο πολλαπλών αναφορών, αξιολογικών κρίσεων, κριτικών αναλύσεων και φιλολογικών προσεγγίσεων, σε βαθμό που για τα ελληνικά δεδομένα ίσως και να είναι πρωτόγνωρος. …

» περισσότερα

Ζ. Δ. Αϊναλής / Θέσεις για μια ποιητική της ευθύνης: ΛΕΞ όρμα τους, γάμα την εικόνα τους

[Απόσπασμα] Ο ΛΕΞ γράφει για όλους όσους έχουν χάσει τη φωνή τους, για όλους όσους δεν μπορούν να μιλήσουν, για όλους όσους δεν έχουν τίποτα πια. Γράφει για τους ταπεινούς και πεινασμένους, για τους άφραγκους, για τους ανέργους, για τους μετανάστες, για …

» περισσότερα